by Nicky Gijsbers
Watch all the episodes of Nicky's incredible and emotional journey in search of her family history
Introduction
Nicky Gijsbers is 39 jaar en heeft een relatie.
Ze groeide op in een pleeggezin en heeft een zus die werd afgestaan voor adoptie aan een Amerikaans gezin. Vandaag werkt Nicky al zo’n 20 jaar als maatschappelijk werker in de zorg.
Naast haar werk maakt ze ook video’s onder de titel "Lieve Laura" die het verhaal van een bijzondere familiegeschiedenis vertellen.
“Het maken van video’s begon in 2016 met een interview dat ik afnam van mijn biologische vader en dat ik vastlegde met mijn telefoon. Het gesprek ging over hoe hij mijn biologische moeder had ontmoet en waarom zij samen besloten hadden mijn zus ter adoptie af te staan aan een Amerikaans koppel.
Toen mijn vader het verhaal van onze familie ging vertellen vroeg ik hem of hij dat het in het Engels wilde doen. Zo kon mijn zus het later ook bekijken. Wat mijn biologische vader vertelde intrigeerde me zo hard dat ik besloot om nieuwe verhalen vast te leggen op beeld.
Om de video’s goed te leren monteren moest ik het interview keer op keer herbekijken waardoor ik er na een tijdje steeds minder emoties bij voelde. Het adoptieverhaal van mijn zus vereeuwigde ik in meerdere video’s. Ik maakte telkens één nieuw filmpje per jaar tot deel 5, mijn eigen verhaal, aan de beurt was.
Over mezelf vertellen zorgde ervoor dat ik me een pak kwetsbaarder ging voelen. In totaal heb ik er 3 lange jaren voor nodig gehad.
Uiteindelijk is het maken van de filmpjes een vorm van therapie geworden. Wat begon als een project voor mijn zusje, maak ik de filmpjes dus nu ook voor mezelf.
De video's helpen me om mijn eigen complexe levensverhaal en de emoties die daarbij horen te verwoorden.
Ik heb altijd geweten dat ik een zus had die in het verre Amerika woonde. Zelf ben ik als pleegkind in het gezin van mijn tante opgegroeid. En ook al wist ik wel dat mijn ouders niet voor mijn zus en mij konden zorgen, toch heb ik me vaak afgevraagd waarom ik niet bij mijn echte ouders kon zijn.
Het enorme verlangen naar mijn zus dat er al sinds mijn kindertijd is, is er na onze hereniging nu zo'n 20 jaar geleden nog steeds. Het liefst zou ik bij haar in de buurt wonen zodat we elke dag samen leuke dingen kunnen doen. Ik ben ook gehecht aan mijn familie hier in Nederland maar het voelt vaak ingewikkeld en complex.
Het afgelopen jaar heb ik geleerd om mijn eigen plek in te nemen binnen de familie. Omdat ik me altijd graag wilde aanpassen heb ik dat nooit eerder gekund of gedurfd.
Intussen heb ik geleerd dat het voor veel adoptie- en pleegkinderen hherkebaar is om je als een kameleon aan de anderen en situaties aan te passen.
De motivatie om op jonge leeftijd in de zorg te gaan werken ontstond vanuit een natuurlijke drang om te slagen en goed te functioneren in de maatschappij. Ik ben erg blij dat me dat gelukt is. Mijn werk geeft veel voldoening, mogelijkheden en kansen om mijn kwaliteiten ten dienste van anderen te stellen.
Toch blijft er altijd ergens een gevoel van innerlijke leegte en gemis. Ik dacht lang dat die gevoelens er alleen maar waren omdat mijn zus en ik niet samen hebben kunnen opgroeien.
Door contact met andere geadopteerden en de inzichten die ik daardoor heb gekregen, weet ik nu dat het ook gaat om het blijvende gemis van de moeder die me het leven heeft geschonken.”
Benieuwd naar Nicky's videoverhalen “Lieve Laura" ?
"This the very first episode of my family's story. I spontaneously interviewed my birth father and registered the conversation with my phone. I asked him about the first meeting with my birth mom. He told me te story about the first time they travelled together."
"The second part of this series is the story about how my birth parents got married and became parents of a little girl. Right after giving birth, my first mom went into a psychosis. Going back to the USA seemed the best decision for them."
"In this episode I tell you more about how my sister was born and got adopted in what was an increasingly difficult time for my family due to my birth mom's continuously bad mental state."
"In the 4th episode I interview my sister. We talk about her being adopted and the impact of not having the right papers. My birth father explains their decision from his point of view. At the end I will be born."
"In this final episode you can see how, after a long and hard search, my sister and I finally met for the first time when I was 19 years old. Our birth mom's health was declining even more while I was raised by my foster mom (Aunt) together with my brothers."
